Shkolla e vajzave të këqija

“Zhvishu dhe fito”, përsërit Inna ndërsa merret me leksionet e saj. “Undress and win”: slogani është i fortë, edhe pse mund të ketë vend për keqkuptime. Në një nga lagjet e vjetra të Parisit gjendet godina e “vajzave të këqija”. Ato po flasin për kontrollin e konfliktit në rrugë, rezistencën ndaj policëve dhe teknikat e vetëmbrojtjes. Kanë një program që parashikon gjimnastikë në mëngjes dhe mbrëmje.

Asgjë nuk është siç duket me Inna-n dhe vajzat e “Femen” që kanë mësuar ta përdorin lakuriqësinë e tyre si një armë paqësore. Grupi femëror i krijuar në Kiev në vitin 2008, pas shpresave të tradhtuara pas revolucionit portokalli ka organizuar dhjetëra protesta nëpër botë, gjithnjë me dëshirën e provokimit. I kanë bërë thirrje Vladimir Putin: “Ukraina nuk është Alina!”, duke iu referuar gjimnastes, dashnores së supozuar të udhëheqësit rus. Para një muaji, një aktiviste iu hodh sipër patriarkut të kishës ortodokse. Mbi gjoksin e zhveshur kishte shkruar “Kill Kirill!”.

Militantët janë zhveshur nën dëborë në Zvicër, në forumin e Davosit, ku presidenti Yanukovich u shpreh “se për të dashur Ukrainën, mjafton të shihni gratë”. Në pranverë “Femen” trokitën në derën e Dominique Strauss-Kahn të veshura si kameriere. Para kësaj ato kishin ndaluar në Romë kundër “përdoruesit të fundit” Silvio Berlusconi. Të ngjyrosura me ngjyrat jeshile, të bardhë e të kuqe ato kishin kënduar “Berlo Ciao”.

Çdo performancë zgjat pak minuta. Trupi është mediumi (në spiritizëm, personi që gjoja ka aftësi të vihet në lidhje me shpirtrat) dhe mesazhi. Një feminizëm i pandalshëm dhe pop që vjen nga Lindja, i ngjashëm me atë të “Pussy Riot”. “Ne kemi ardhur më parë”, thotë Inna Shevchenko, e cila gjendet në Paris pikërisht për shkak të solidaritetit me militantë ruse. Më 17 gusht, ditën e procesit gjyqësor në Moskë kundër grupit muzikor, Inna preu me një motosharrë një kryq gjigant në qendër të Kievit, duke denoncuar bashkëpunimin e kishës ortodokse në shtypje. Pocila erdhi ta kuronte Inna-n në mëngjes për ta arrestuar me akuzën e “akteve vandale”, por ajo arriti të arratisej në kohë. Drejtimi ishte Franca, ku disa “motra” i kishin premtuar një strehë të sigurt.

Kush e di çfarë do të kishte menduar Simone de Beauvoir me këmishat e mbyllura deri në grykë për përdorimin politik të “topless”, ajo që nuk e konsideronte feminilitetin si një fat natyror, të detyruar. Që kur “Femen” ka hapur qendrën e stërvitjes në Paris janë regjistruar shumë vajza. Inna thotë se janë krijuar grupe edhe në Holandë, Britaninë e Madhe e Brazil. Duket paradoksale që kjo lloj forme proteste është shpikur në Ukrainë, ku sipas Inna-s “feminizmi akoma nuk ka lindur”. Gjithashtu “Femen” nuk e mbështeti ish-kryeministren dhe kryetaren e opozitës, Julia Timoshenko, e cila tani vuan dënimin e saj në burg, pavarësisht se shumë intelektualë u mobilizuan me të. “Përveç arrestimit që është i gabuar, e konsiderojmë Julia Timoshenkon një grua të korruptuar, e cila ka lidhje me sistemin e mafies mashkullore në pushtet”, shpjegon kryetarja e “Femen”.

Këto vajza zhvishen jo që të tjerët t’i shohin, por t’i dëgjojnë. Së bashku me Inna-n në skuadrën parisiane janë edhe Stephanie, Alexandra, Safia: të gjitha 20-vjeçare, shumë të pashme dhe me trupa të bukur. “Brenda ‘Femen’ ka edhe vajza të shëndosha dhe një grua 64 vjeçe. Gjithashtu pranojmë edhe meshkuj”, shton Inna. Grupi ka një fotograf zyrtar. Çdo veprim është i menduar për të arritur skupin mediatik. Komunikimi është studiuar në detajet më të vogla. Jo më kot Inna ka ndjekur shkollën e gazetarisë në Kiev dhe punon te zyra e shtypit. “Shfaqjet e ‘Femen’ përhapen si virus, mes mahnitjes, sikletit dhe ndonjë ironie”. “Shumë prej videove tona janë censuruar në ‘YouTube’ dhe ‘Facebook’. Një hipokrizi absurde, kur dihet se cilat janë materialet e vërteta pornografike që qarkullojnë në internet”, tregon Inna.

Arsyeja e suksesit mes 20-vjeçareve ndoshta është kjo: propozimi i përzierjes mes guximit dhe erotizmit femëror. Ndërkohë, çdo gjë filmohet me kujdes, për t’u hedhur më pas në ueb. Irna u jep këshilla të tipit: “Hiqini bluzat dhe kthehuni menjëherë para fotografëve”. Mbi gjoksin e vajzave pikturohet me të zezë ndonjë fjalë e tillë: “Zoti është grua!”; “Lakuriqësi, liri!”, etj. Militantet e zjarrta përdorin edhe ngjyrat. Shumë prej tyre vendosin në kokë kurora me lule, gjë që në Ukrainë është simbol i dëlirësisë dhe pastërtisë. “Me veprimet tona kërkojmë të shkatërrojmë dhe manipulojmë të gjitha simbolet e maskilizmit”.

Për të treguar denoncimet tona jemi të gatshme të shkojmë kudo.

Dyshimi është se mos ndoshta edhe efekti “Surprizë!” të venitet. Shumë organizata grash theksojnë se performancat e “Femen” shërbejnë vetëm për të konfirmuar dhe forcuar një vizion mashkullor të botës. “Ndodh krejt e kundërta: lakuriqësia jonë shqetëson dhe çmend meshkujt pikërisht sepse nuk janë ata që vendosin, si dhe kur duhet të zhvishemi, si dhe ç’duhet të bëjmë me trupin tonë”, thotë Inna. “Megjithatë, qëllimi mbetet i njëjti: të ‘zgjojmë’ botën nga gjumi. Mund të pranojmë të dalim edhe në kopertinën e ‘Playboy’. Ju do të pyesni a do të bëhemi lepurushe feministe? Fundja, pse jo?”, përfundon ajo.

Rastet:

Zhveshja e parë

Kiev 2009. Një aktiviste zhvishet para ambasadës afgane kundër fuqisë së tepruar mashkullore

Kundër Berluskonit

Romë, nëntor 2011: trupa me tri ngjyra. Aktivistet zhvishen kundër ish-kryeministrit italian

“Kill Kirill” në gjoks

Një aktiviste i hidhet sipër një patriarku ortodoks, i cili ishte për vizitë në Kiev